معنی نادره فن در لغت نامه دهخدا

آن که دارای شعبده و نیرنگهای عجیب و غریب باشد. (ناظم الاطباء)

معنی نادره فن در فرهنگ لغت هوشیار

هنرمند، فریبکار آنکه دارای فنی جالب توجه وطرفه است، مشعبد شعبده باز

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(دَ)

لطیفه گو. نکته گو:
بود خوب و جوان و نادره گوی
زن که این دید از او تو دست بشوی.
نظامی

(دَ زَ)

زیرک. هوشیار. عاقل. بافراست. عالم. فاضل. آگاه. واقف بر کارهای عجیب و بر چیزهای پنهانی و غیبی. (ناظم الاطباء)

(دَ)

نکته بین:
در مجلس جان گوش سرت پندشنو باد
در عالم جان چشم دلت نادره بین باد.
سنائی

یگانه لان خاستگاه یگانگان محل پیدایش نوادر: چه جای مکان است و چه سودای زمانست ای هر دو شده از دم تو نادره لانی. (دیوان کبیر)

نکته بین: در مجلس جان گوش سرت پند شنو باد، در عالم جان چشم دلت نادره بین بادخ (سنائی لغ)